ಮೊಹರಂ ತಿಂಗಳು ಮತ್ತು ಕರ್ಬಲಾದ ಕಮಲ, ಸೂಫಿಗಳ ಕಣ್ಮಣಿ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ)

ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಮೊಮ್ಮಗನೇ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ). ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕಲೀಫರನ್ನು ಜನರು ಆರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾಜನ ಮಗ ರಾಜನಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಕಾನೂನು ಇಲ್ಲ. ರಾಜ್ಯದ ಅಥವಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಉಸ್ತುವಾರಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ‘ಮಜ್‍ಲಿಸ್-ಎ-ಷೂರ’ ಎಂಬ ಶರಿಅತ್ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಇರುತ್ತಾರೆ. ಕಲೀಫ ಶರಿಅತ್ ಕಾನೂನಿನ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸಬೇಕು. ಮುಸ್ಲಿಂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ತೀರ್ಮಾನ ಕಲೀಫ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ‘ಮಜ್‍ಲಿಸ್-ಎ-ಷೂರ’ ಸಮಿತಿಯಿಂದ ಅಪ್ಪಣೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ತಾನು ಇಚ್ಛಿಸಿದ ಹಾಗೆ ನಡೆಯುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ.

ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರು ಹ. ಅಬೂಬಕ್ಕರ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಮೊದಲ ಕಲೀಫರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸಿದರು. ಅವರ ನಂತರ ಹ. ಉಮರ್(ರ), ಅವರ ನಂತರ ಹ. ಉಸ್ಮಾನ್(ರ) ಮತ್ತು ಅವರ ನಂತರ ಹ. ಅಲಿರವರು(ರ) ಕಲೀಫರಾದರು.

ಹ. ಉಮರ್(ರ) ಇಸ್ಲಾಮ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಬಹಳ ದೂರದ ದೇಶಗಳವರೆಗೂ ಹರಡಿಸಿದರು. ತಾವು ಒಬ್ಬರೇ ಇಡೀ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಆಗು ಹೋಗುಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಅವರು ಇಸ್ಲಾಂ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಹಲವು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿ, ಪ್ರತಿ ಒಂದು ಭಾಗಕ್ಕೆ ಗೌರ್ನರ್‍ಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸಿದರು. ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ಶರಿಅತ್ ಕಾನೂನನ್ನು ಸುಸಜ್ಜಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಶಾಂತಿ ನೆಲೆಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.

ಹ. ಉಮರ್ ಒಬ್ಬ ದಕ್ಷ ಆಡಳಿತಗಾರ. ಇಡೀ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಕಲೀಫರಾಗಿದ್ದರೂ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಅಹಂ ಭಾವನೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸದಾ ಪ್ರಜೆಗಳ ಒಳಿತನ್ನೇ ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದರು. ದೇವರ ಭಯದಿಂದ ಗಡಗಡ ನಡುಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಹಳ ಸರಳ ಜೀವಿ. ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಸಂಗತಿ ಅವರನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಿಸಿತ್ತು. ಅವರು ಎಂಥಹ ಮಹಾನುಭಾವರು ಎಂದು ಈ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಉದಾಹರಣೆಯಿಂದ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿಯ ನಮಾಜ್ ಆದಾಕ್ಷಣ ಅವರು ಪ್ರಜೆಗಳ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಗುಪ್ತವಾಗಿ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಬೀದಿ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಅಲೆದು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗೆ ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಗಸ್ತು ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಒಂದು ಮನೆಯಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಅಳುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಸಿತು. ಹ. ಉಮರ್ ಆ ಮನೆಯತ್ತ ಹೋದರು. ಅಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಹಸಿವಿನಿಂದ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆ ಮನೆಯ ಒಡತಿ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ನೀರು ಕಾಯಿಸಲು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಹ. ಉಮರ್(ರ) ಆಕೆಯನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ- “ಮಕ್ಕಳು, ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಏನೋ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಊಹೆಯಲ್ಲಿರಲಿ, ಹಾಗೆಯೇ ಅವರು ನಿದ್ದೆಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕೇವಲ ಅವರಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸಲು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಿನ್ನಲು ಏನೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದಳು.” ಹ. ಉಮರ್(ರ) ಆಕೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಜೊತೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ‘ಬೈತುಲ್‍ಮಾಲ್’ನಿಂದ (ಬಡಬಗ್ಗರಿಗಾಗಿ, ಜನರ ಸೇವೆಗಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿರುವ ಉಗ್ರಾಣ) ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟು ಮತ್ತು ಖರ್ಜೂರಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡು, ಸ್ವತಃ ತಾವೇ ಅದನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಆಕೆಯ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ, ಆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನಾನು ಅಳುತ್ತಾ ನೋಡಿದೆ. ಈಗ ನಗುತ್ತಾ ನೋಡಬೇಕು ಎಂದರು. ಆಕೆ ಆ ಹಿಟ್ಟಿನಿಂದ (ಹಸಿಟ್ಟು) ಚಪಾತಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಉಣಬಡಿಸಿದಳು. ಮಕ್ಕಳು ಸಂತೋಷದಿಂದ ತಿಂದು ನಕ್ಕರು. ನಮ್ಮ ಕಲೀಫರು ಇಷ್ಟು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ನೀವು ನಮಗಾಗಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಿರಿ ಎಂದಳು. ಆಗ ಹ. ಉಮರ್(ರ) ಮುಗುಳ್ನಗೆ ಬೀರಿ ನಾನೇ ಕಲೀಫ ಎಂದರು. ಆಕೆ ಗಾಬರಿಗೊಂಡಳು. ಭಯ ಪಡಬೇಡ ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ ಪಾಲನೆ ಮಾಡಿದೆ ಅಷ್ಟೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟರು.

ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳ ಗೌರ್ನರ್ ಪದ್ಧತಿ ಹ. ಅಲಿರವರ(ರ) ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಮುಆವಿಯಾ(ರ) ಎಂಬುವರು ಸಿರಿಯಾದ ಗೌರ್ನರ್ ಆಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಮತ್ತು ಹ. ಅಲಿರವರ(ರ) ನಡುವೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿ ಯುದ್ಧ ನಡೆದು ಮುಕ್ತಗೊಂಡಿತು. ಒಳ ಒಳಗೆ ಇಸ್ಲಾಂ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸಲು ಸಂಚುಗಳು ನಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದವು.

ಹ. ಅಲಿರವರನ್ನು(ರ) ನಮಾಜ್ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಲಾಯಿತು. ಅವರು ಅಮರ ಮರಣ ಹೊಂದಿದ ನಂತರ, ಜನರ ಇಚ್ಛೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ) ಕಲೀಫರಾದರು. ರಕ್ತಪಾತ ಮಾಡುವುದು ಬೇಡ ಎಂದು ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ) ಹ. ಮುಆವಿಯಾ(ರ) ರವರೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಮುಆವಿಯಾ(ರ) ಸಿರಿಯಾದ ಗೌರ್ನರ್ ಆಗಿಯೇ ಉಳಿದರು. ನನ್ನ ನಂತರ ನನ್ನ ಮಗ ಯಜೀದ್ I ರಾಜನಾಗುವನು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿ ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮದ ಕಲೀಫ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು. ಈ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಜನರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರಿಗೂ(ರ) ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ.

ಮುಆವಿಯಾ(ರ) ಇಸವಿ 680 ಅಇರಲ್ಲಿ ತೀರಿಕೊಂಡರು. ಮಗ ರಾಜನಾಗಿ ವಂಶಪಾರಂಪರೆ ರಾಜಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿ ಕಿಲಾಫತ್ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಮುರಿದನು. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಮೊಮ್ಮಗನಾದ್ದರಿಂದ, ಜನರ ಒಲವಿಗೆ ಪಾತ್ರನಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಜನ ಎಲ್ಲಿ ಇವರನ್ನು ನನ್ನ ರಾಜ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ದಂಗೆ ಏಳುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಾರೋ ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ, ತಾನೇ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬ ದುರಾಸೆಯಿಂದ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮಾಣ ವಚನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ನನ್ನನ್ನು ಕಲೀಪನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಎಂದು, ಮದೀನಾದ ಗವರ್‍ನರ್ ವಲೀದ್‍ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿ, ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ)ರವರ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹೇರಿದನು.

ಯಜೀದ್ I ಶರಿಅತ್ ಕಾನೂನಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು. ಮದ್ಯಪಾನ, ಜೂಜು, ವ್ಯಭಿಚಾರ, ಸುಲಿಗೆ, ಅಣ್ಣ ತಂಗಿ ಮದುವೆಯಾಗಬಹುದೆಂಬ ನಿಲುವು, ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಮಸೀದಿಯಲ್ಲಿ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ, ಅವುಗಳ ಲದ್ದಿಯಿಂದ ಮಸೀದಿಯನ್ನು ಮಲಿನಗೊಳಿಸುವುದು, ಸರ್ವಾಧಿಕಾರ, ದುರಾಡಳಿತ, ಹೆಣ್ಣಿನ ಹುಚ್ಚು- ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಪಾಪಗಳಿಂದ ಆತನ ಕೊಡ ತುಂಬಿತ್ತು.

ಪ್ರಾಣ ಹೋದರೂ ಇಂತಹ ಕಿಲಾಫತ್ತನ್ನು ಹ. ಹುಸೇನ್ ಒಪ್ಪಲು ಸಿದ್ಧವಿರಲಿಲ್ಲ. ಎರಡು ದಿನ ಅವರ ಮೇಲೆ ಭಾರಿ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹೇರಲಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಅವರು ಮಕ್ಕಾಗೆ ಹೋಗಿ ವಾಸಿಸತೊಡಗಿದರು.

ಅವರು ಮಕ್ಕಾದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಕೂಫಾ ಪಟ್ಟಣದಿಂದ, ಅಲ್ಲಿಯ ಜನರಿಂದ ಅನೇಕ ಪತ್ರಗಳು ಬಂದವು. “ನೀವು ಕೂಫಾಗೆ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿ, ನಮಗೆ ಸನ್ಮಾರ್ಗ ನೀಡಿ” ಎಂಬುದು ಪತ್ರಗಳ ಸಾರಂಶವಾಗಿತ್ತು. ಆಗ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ನಿಜಾಂಶ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು, ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಿನ್ ಅಖೀಲ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ತಮ್ಮ ದೂತನನ್ನಾಗಿ ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿಯ ಜನ ಸಹೃದಯದಿಂದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಿನ್ ಅಖೀಲ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಿನ್ ಅಖೀಲ್‍ರವರು(ರ) ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರಿಗೆ(ರ) ಪತ್ರದ ಮೂಲಕ ಕೂಫಾದ ವಾತಾವರಣ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಉಬೇದುಲ್ಲಾ ಇಬ್ನ್ ಜಿಯಾದ್ ಕೂಫಾದ ಹೊಸ ಗವರ್‍ನರ್ ಆದ ನಂತರ ಇಡೀ ವಾತಾವರಣ ಬದಲಾಗಿಹೋಯಿತು. ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಿನ್ ಅಖೀಲ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಕೊಲೆ ಮಾಡಿಸಲಾಯಿತು. ಅಮ್ರ್ ಬಿನ್ ಸಾಅದ್ ಬಿನ್ ಆಸ್ ಎಂಬ ಸೇನಾಪತಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿ, ಯಜೀದ್ ಮಕ್ಕಾಗೆ ದೌಡಾಯಿಸಿ, ಹಜ್ ಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಕೊಲ್ಲುವಂತೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದನು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಹಜ್‍ನಿಂದ ಒಂದು ದಿನ ಮುಂಚೆ ಜನರಿಗೆ ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿ ಈ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ರಕ್ತಪಾತ ನಡೆಯುವುದು ಬೇಡ ಎಂದು ಮಕ್ಕಾ ಬಿಟ್ಟು ತೆರಳಿದರು. ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಕೂಫಾ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ನಿರ್ಧಾರ ಬಲ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡರು. ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ ತನ್ನ ಹಿತೈಷಿಗಳಾದ ಅಬ್ದುಲ್ಲಾ ಇಬ್ನ್ ಅಬ್ಬಾಸ್(ರ) ಮತ್ತು ಅಬ್ಲುಲ್ಲಾ ಇಬ್ನು ಜುಬೇರ್(ರ)ರವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಯಿತು. ದಯವಿಟ್ಟು ನೀವು ಕೂಫಾ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಡಿ ಎಂದು ಇಬ್ಬರೂ ಬೇಡಿಕೊಂಡರು. ನಿಮ್ಮ ನಿರ್ಧಾರ ಹೋಗಲೇಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ, ಸಂಸಾರದ ಜೊತೆ ಹೋಗಬೇಡಿರಿ ಎಂದರು. ಆದರೂ ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ತಮ್ಮ ಸಂಸಾರದ ಸಮೇತ ಹೊರಟೇಬಿಟ್ಟರು.

ಕೂಫಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾತ್ರಿಗಳಿಂದ ತಿಳಿಯಿತು- ಹ. ಮುಸ್ಲಿಂ ಬಿನ್ ಅಖೀಲ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಕೊಲ್ಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆಗಲೂ ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಹಿಂತಿರುಗಲಿಲ್ಲ. ವಿಷಯ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಖೈಸ್ ಇಬ್ನ್ ಮುಸಹ್ಹರಲ್ ಸೈದವಿ(ರ) ಎಂಬುವರನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಅವರನ್ನು ಸಹ ಕೊಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು.

ಕರ್ಬಲಾದ ಯುದ್ಧ

ಕೂಫಾ ತಲುಪಲು ಇನ್ನೂ ಎರಡು ದಿನದ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹುರ್ ಇಬ್ನ್ ರಿಯಾಹಿ ಎಂಬುವನ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ 1,000 ಸೈನಿಕರ ಒಂದು ತುಕಡಿ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಘೇರಾವು ಹಾಕಿತು. ಹುಸೇನ್(ರ) ಕೇಳಿದರು, “ನಮ್ಮ ಜೊತೆಯೋ ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ವಿರುದ್ಧವೋ?”

ಅವರು ಉತ್ತರಿಸಿದರು “ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಿಮ್ಮ ವಿರುದ್ಧವೇ.”

“ನನಗೆ ಬಂದ ಪತ್ರಗಳಿಂದ ನೀವು ಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆಯೇ ಮರಳಿ ಹೊರಟುಹೋಗುವೆನು”- ಎಂದು ಹುಸೇನ್(ರ) ಹೇಳಿದರು. ಮದೀನಾಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಲು ಹುರ್ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಮೊಹರಂ ತಿಂಗಳ 2ನೇ ದಿನ (ಔಛಿಣ 2, 680 ಅಇ) ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಮನೆತನ ಕರ್ಬಲಾ ಎಂಬ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿತು. ಆ ಬರಡು ಒಣ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿಯೇ ಡೇರೆಗಳನ್ನು ಹಾಕುವಂತೆ ಸೈನ್ಯ ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಒತ್ತಾಯಿಸಿತು. ಆಗ ಆ ಮೈದಾನದಲ್ಲೇ ಪಡಾವುಗಳನ್ನು ಹಾಕಲಾಯಿತು.

ಉಮರ್ ಇಬ್ನ್ ಸಾದ್ ಎಂಬಾತನಿಗೆ ಸೈನ್ಯದ ನೇತೃತ್ವ ವಹಿಸಿ ಕರ್¨ಲಾಗೆ ಹೋಗಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವಂತೆ ಜಿಯಾದ್‍ಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದನು. ಸಆದ್ ನಿರಾಕರಿಸಿದಾಗ ನಿನ್ನ ಗವರ್‍ನರ್‍ಗಿರಿಯನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ, ನಿನ್ನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಶಿಮ್ರ್ ಇಬ್ನ್ ಜಿಲ್ ಜಾಶಾನ್ ಎಂಬುವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಜಿಯಾದ್ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದಾಗ, ಸಆದ್ ತನ್ನ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು 10,000 (ಹತ್ತು ಸಾವಿರ) ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಕರ್ಬಲಾ ಎಂಬ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಬಂದನು.

ಯುದ್ಧ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಜಿಯಾದ್‍ನು ಸಆದ್‍ನ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪತ್ರವನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಒಂದು ತೊಟ್ಟು ನೀರು ಸಹ ಸಿಗದಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದು ತಿಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಇಬ್ನ್ ಸಆದ್ 5,000 ಕುದುರೆ ಸವಾರರನ್ನು ಯುಫ್ರಟಿಸ್ ನದಿಯನ್ನು ಕಾಯಲು ಬಿಟ್ಟು, ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಕುಟುಂಬದವರಿಗೆ ನೀರು ಸಿಗದಹಾಗೆ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಯುದ್ಧದ ಕೊನೆಯ ದಿನದವರೆಗೂ ನೀರು ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

ತಕ್ಷಣ ಯುದ್ಧ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡುವಂತೆ 9ನೇ ದಿನದಂದು ಜಿಯಾದನು ಇಬ್ನು ಸಆದ್‍ಗೆ ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸೈನ್ಯ ಪಡಾವುಗಳತ್ತ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆಗ ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಒಂದು ದಿನ ಅವಕಾಶ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡಿ, ನಾವೆಲ್ಲಾ ಈ ರಾತ್ರಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಅಬ್ಬಾಸ್ ಇಬ್ನ್ ಅಲಿ(ರ) ರವರಿಂದ ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಬ್ನ್ ಸಆದ್ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕರೆದು, ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲರೂ ಹೊರಟುಹೋಗಿ, ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಸಾವನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಯಾರೂ ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಯುದ್ಧದ ದಿನ

ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ಬೆಳಗಿನ ಫಜರ್ ನಮಾಜ್ ಮಾಡಿ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸನ್ನದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ. 32 ಕುದುರೆ ಸವಾರರು, 40 ಕಾಲುಸವಾರರು. ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಹೆಂಗಸರು ಪಡಾವುಗಳಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ತಮ್ಮ ಕುದುರೆ ಜುಲ್‍ಜಿನಾಹ್‍ವನ್ನು ಏರುತ್ತಾರೆ.

ತಮ್ಮ ಸುತ್ತಲ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಹೇಳುತ್ತಾರೆ- “ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಕುಟುಂಬ ಕಾಪಾಡಲು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ.” ಹುರ್ ಇಬ್ನ್ ಯಜೀದ್ ಅಲ್ ರಿಯಾಹಿಯ ಮನಸ್ಸು ಕರಗಿ ತನ್ನ ಕುದುರೆಯನ್ನು ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ)ರವರ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ಯಜೀದ್ I ಸೈನ್ಯದ ಸೇನಾಪತಿಯಾಗಿದ್ದ ಉಮರ್ ಬಿನ್ ಸಆದ್ ಬಿನ್ ಯಜೀದ್‍ನನ್ನು ನೇತೃತ್ವದಿಂದ ಪದಚ್ಯುತಗೊಳಿಸಿ, ಶಿಮ್ರ್ ಎಂಬಾತನನ್ನು ನೇಮಿಸುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಮಗ ಮತ್ತು ಹುರ್ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಪರವಾಗಿರುವುದು ಆತನಿಗೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಯೊಳಗೆ ತಿಳಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಕುಟುಂಬ ಕಡು ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹನಿ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೆಂಗಸರ ಮಕ್ಕಳ ಗೋಳು ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇತ್ತ ಒಂದು ಮುಷ್ಟಿ ಜನ, ಅತ್ತ ಸಾವಿರಾರು. ಶತ್ರು ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲ. ಇತ್ತ ಸತ್ಯ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೋರಾಟ. ಅತ್ತ ಕೇವಲ ದುರಾಸೆ, ದುರಾಡಳಿತ, ದುರ್ಮಾರ್ಗ. ಇತ್ತ ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಕಂದಮ್ಮಗಳು ಪ್ರಾಣ ಕೊಡಲೂ ಸಿದ್ಧ. ಅತ್ತ ಕ್ರೂರ ಸೈನಿಕರು. ಒಟ್ಟಾರೆ ರಕ್ತಕಣ್ಣೀರಿನ ಸನ್ನಿವೇಶ. ಇಂದಿಗೂ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ)ರವರ ಹೆಸರು ಅಮರ. ಆ ಅಮರ ಮರಣ, ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ತ್ಯಾಗ, ಬಲಿದಾನಗಳ ಪಾಠ ನಮ್ಮ ಎದೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಉಳಿದಿದೆ.

ಯುದ್ಧ ಪ್ರಾರಂಭ 

ಇಬ್ನ್ ಸಆದ್ ಹುಸೈನ್(ರ) ಸೈನ್ಯದ ಮೇಲೆ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟು ಯುದ್ಧ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಮೊಹರಂ 10ನೇ ದಿನ. ಚಿಕ್ಕ ಸೈನ್ಯ ಕೆಲವೇ ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಚರಿತ್ರೆಯ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದಾಖಲಾತಿಯನ್ನು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಸೋಲು ಸೋಲಲ್ಲ. ಅದು ಸತ್ಯದ ಗೆಲುವು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವವರು ಯಾರೂ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ಹೆಂಗಸರನ್ನು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಯುದ್ಧ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನೇ ಬಲಿದಾನ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು. ಯಜೀದನ ಕಿಲಾಪತ್ತನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಸುಖವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ನಿಮ್ಮ ಸಹನೆಯ ನಿಲುವಿಗೆ, ತ್ಯಾಗ, ಬಲಿದಾನಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಸಲಾಮು.

ಕರ್ಬಾಲದ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ 72 (72 ಜನರಲ್ಲಿ 19 ಜನ ಸ್ವಂತ ಪ್ರವಾದಿ ಕುಟುಂಬದವರಾಗಿದ್ದರು.) ಜನರೂ ಸಹ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಕೊನೆಗೆ ಉಳಿಯುವುದು ಒಂದೇ ಮಗು ಹ. ಜೈನುಲ್ ಆಬಿದೀನ್(ರ) ಅವರು ಅನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಲುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಉಳಿದ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲಾ ನಗು ನಗುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಸುಪುತ್ರ ಹ. ಅಲಿ ಅಕ್ಬರ್ ಯುದ್ಧ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಒಬ್ಬರಾದ ಮೇಲೆ ಒಬ್ಬರು ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಅಮರ ಯೋಧರ ಸಾಲಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳು, ತನ್ನ ಕುಟುಂಬ, ಸಹೋದರ, ಸಹೋದರಿಯರ ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲರೂ ವಿಧಿವಶವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ಅಬ್ಬಾಸ್ ಇಬ್ನೆ ಅಲಿ(ರ)

ಪಡಾವಿನಲ್ಲಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಮಗು ಸಕೀನ ಮತ್ತು ಇತರರು ನೀರಿನ ದಾಹದಿಂದ ತತ್ತರಿಸಿಹೋಗಿದ್ದರು. ಸಕೀನಾಳ ಗೋಳು ನೋಡಲು ಆಗದೆ ಆಕೆಯ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಕುದುರೆ ಏರಿ ನೀರು ತರಲು ನದಿಯ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟರು. ಇಬ್ನ್ ಸಆದ್‍ನ ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಛೇದಿಸುತ್ತ ಬಾಣಗಳ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹಿಂಸೆ ಸಹಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ ನದಿಯ ಬಳಿಗೆ ಬಂದರು. ನೀರಿನ ಚೀಲವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡರು. ತಾವು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನದಿಯ ನೀರು ಕುಡಿಯಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ಗುಣ ನೋಡಿ, ಮೊದಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕುಡಿಸಿ ನಂತರ ತಾವು ಕುಡಿಯೋಣವೆಂದು ಕುದುರೆ ಏರಿ ಪುನಃ ಮರಳಿ ಬರುವಾಗ ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆ. ಸಆದ್ ತನ್ನ ಸೈನಿಕರ ಮೇಲೆ ಕೂಗಾಡಿದನು- ‘ಅವರು ನೀರನ್ನು ಪಡಾವುಗಳಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಸಫಲರಾದರೆ ಅವರನ್ನು ಸೋಲಿಸಲು ಬಹಳ ಸಮಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.’  ಆಗ ಆತನ ಸೈನಿಕರ ದಂಡು ಅಬ್ಬಾಸ್(ರ) ಕುದುರೆಯನ್ನು ಗೆರಾವು ಹಾಕಿದರು. ಅಬ್ಬಾಸ್ ನೀರಿನ ಚೀಲವನ್ನು ಬಲ ಭುಜಕ್ಕೆ ತೂಗುಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಕ್ರೂರಿಗಳು ಅವರ ಆ ಕೈಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದರು. ರಕ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಅಬ್ಬಾಸ್ ಧೈರ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ನೀರನ್ನು ಎಡಗೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಶತ್ರು ಸೈನ್ಯದಿಂದ ಪಾರಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಆ ಕೈಯನ್ನೂ ಸಹ ಕತ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ಆಗಲೂ ಸಹ ಅವರು ಹಿಂಜರಿಯಲಿಲ್ಲ. ನೀರಿನ ಚೀಲವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮುಂದುವರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಬಾಣಗಳ ಸುರಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಾಣ ನೀರಿನ ಚೀಲವನ್ನು ಛಿದ್ರ ಮಾಡಿತು. ಆಗ ಅಬ್ಬಾಸ್ ಶತ್ರುಗಳ ಮುಂದೆ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ರಣಧೀರರಾಗಿ ನಿಂತರು. ಒಂದು ಬಾಣ ಬಂದು ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಹೊಡೆಯಿತು. ಒಬ್ಬ ಅವರ ತಲೆಗೆ ಆಯುಧದಿಂದ ಹೊಡೆದನು. ಹ. ಅಬ್ಬಾಸ್(ರ) ಕುದುರೆ ಮೇಲಿಂದ ಬಿದ್ದರು. ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಿರುವ ರಕ್ತವನ್ನು ಒರೆಸುತ್ತಾ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ ನೋಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ‘ನಾನು ನೀರು ತರುವೆನೆಂದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ್ದೆ, ಸಕೀನಾಳ ಮುಖವನ್ನು ನಾನು ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಹೇಗೆ ನೋಡಲಿ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗೆ ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಪಡಾವುಗಳಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಡಿ’- ಎಂದು ಹ. ಅಬ್ಬಾಸ್(ರ) ಹೇಳಿದರು. ಹುಸೇನ್‍ರವರಿಗೆ(ರ) ಸಹೋದರಾ ಎಂದು ಕೂಗಿದರು. “ನಿಮ್ಮ ಸಾವು ನನ್ನ ಸೊಂಟ ಮುರಿದ ಹಾಗೆ” ಎಂದು ಹ. ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್(ರ) ಹೇಳಿದರು.

ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರ ವೀರಶವಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬುದ್ದಿದ್ದವು. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ತಮ್ಮ ಕೈಯಾರೆ ತಮ್ಮ ಕರುಳಿನ ಕುಡಿಗಳ ಶವಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿತರುತ್ತಿದ್ದರು. ಶತ್ರು ಸೈನ್ಯದವರಿಗೆ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಕನಿಕರವಿಲ್ಲ. ಕ್ರೂರಿ ಸೈನ್ಯ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು. ಮಡಿಲ ಮಗುವನ್ನೂ ಸಹ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಶತ್ರುಗಳು ಅವರನ್ನು ಒಂದು ಹನಿ ನೀರೂ ಸಹ ಕೊಡದೆ ಬರ್ಬರವಾಗಿ ಕೊಂದರು. ಆ ಅಗ್ನಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಹ. ಅಬ್ಬಾಸ್ ಗೆದ್ದರು ಎಂಬ ಸಾಕ್ಷಿಗಾಗಿಯೇ ದೇವರು ಅದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಒಂದು ಚಿಲುಮೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದನು. ಹ. ಅಬ್ಬಾಸ್‍ರವರ(ರ) ಸಮಾಧಿಯ ಬಳಿ ಅಂದು ಕಾರಂಜಿಯಂತೆ ಚಿಮ್ಮಿದ ನೀರು ಇಂದಿಗೂ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ದೇವರ ಈ ಚಮತ್ಕಾರ ನೋಡಿ ಮೈ `ಝುಂ’ ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ಅವರ ಸತ್ಯಮಾರ್ಗ ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ನಂಬುವುದಕ್ಕೆ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಸಾಕ್ಷಿ ಬೇಕೆ? ಇರಾಕ್‍ಗೆ ಹೋದರೆ ನೀವು ನೋಡಬಹುದು ಅಥವಾ ಯೂಟ್ಯೂಬ್‍ನಲ್ಲೂ ಸಹ ನೋಡಬಹುದು.

ಕರ್ಬಲಾದ ಸುಲ್ತಾನ ವೀರ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಹ. ಹುಸೇನ್ ರವರ(ರ) ಅಮರ ಮರಣ

ಹಳೆಯ ಯುದ್ಧ ಪದ್ಧತಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಒಬ್ಬ ಎದುರಾಳಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಎದುರಾಳಿ ಬರುವ ಹಾಗೆ ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್ ಕೇಳಿದರು. ಕ್ರೂರಿ ಸೈನ್ಯ ಒಪ್ಪಿತು. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಹೋರಾಡಿದರು. ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕ ಹುಸೇನ್(ರ) ರವರಿಗೆ ಕಲ್ಲಿನಿಂದ ತಲೆಗೆ ಹೊಡೆದ. ರಕ್ತ ಚಿಮ್ಮಿತು. ಅವರು ರಕ್ತ ಒರೆಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಾಣ ಬಂದು ಎದೆಗೆ ತಾಕಿತು. ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ಹೇಳಿದರು- “ಓ ದೇವರೇ! ಪ್ರವಾದಿ ಮುಹಮ್ಮದರ(ಸ) ಮಗಳ ಮಗುವನ್ನು ಇವರು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನನ್ನನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸು.”

ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದ ಬಹಳ ಬಲಹೀನರಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕ ಬಂದು ಅವರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಹೊಡೆದನು. ಸೈನಿಕರೆಲ್ಲಾ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು(ರ) ಗೆರಾವು ಹಾಕಿಕೊಂಡರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪಡಾವಿನಿಂದ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಸಹೋದರ ಇಮಾಮ್ ಹಸನ್‍ರವರ(ರ) ಮಗ ಅಬ್ದುಲ್ಲಾ ಓಡಿಬಂದು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದನು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರಿಗೆ(ರ) ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದ ಕತ್ತಿಯ ಪೆಟ್ಟನ್ನು ತಡೆಯಲು ತನ್ನ ಕೈ ಕೊಟ್ಟನು. ಶತ್ರುಗಳು ಆ ಮುಗ್ಧ ಹುಡುಗನ ಕೈ ಕತ್ತರಿಸಿದರು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಮಗುವನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಂಡರು. ಆದರೆ ಆಗಲೇ ಮಗುವಿಗೆ ಬಾಣ ತಗುಲಿತ್ತು.

ಖೊವಾಲಿ ಇಬ್ನ್ ಯಜೀದ್ ಅಲ್ ಅಸ್‍ಬಹಿ ಎಂಬಾತನಿಗೆ ಉಮರ್ ಇಬ್ನು ಸಆದ್ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಕತೆ ಮುಗಿಸಲು ಹೇಳಿದನು. ಆತ ಹೆದರಿ ಮುಂದಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಶಿಮ್ರ್ ಇಬ್ನ್ ಧಿಲ್‍ಜೌಶಾನ್ ಎಂಬುವನು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಕತ್ತನ್ನು ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿದನು. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಕತ್ತು ಕತ್ತರಿಸುವ ಮುನ್ನ ಹ. ಹುಸೇನ್(ರ) ಶಿಮ್ರ್‍ಗೆ ಕೇಳಿದರು- “ಇವತ್ತು ನೀನು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದೆಯಾ?” ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಶಿಮ್ರ್ ಚಕಿತಗೊಂಡನು. “ನೀವು ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರ ಮೊಮ್ಮಗ, ಒಳ್ಳೇ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯ ಸುಪುತ್ರ, ದೇವರಾಣೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ನಿಮ್ಮ ಶಿರಚ್ಛೇದನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ” ಎಂದು ಶಿಮ್ರ್ ಹೇಳಿ ಕ್ರೂರತನದಿಂದ ತಲೆಯನ್ನು ಶರೀರದಿಂದ ತೆಗೆದೇಬಿಟ್ಟ. ಸೈನಿಕರೆಲ್ಲಾ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೂ ಲೂಟಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.

[ಕೆಲ ಚರಿತ್ರಕಾರರು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ನಮಾಜ್ ಮಾಡಲು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿದಾಗ ಶಿರಚ್ಛೇದನ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಕ್ರೂರ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ತಲೆಯನ್ನು ತೆಗೆಯಲಾಯಿತು. ಚರಿತ್ರೆ ಮರೆಯುವಂಥ ಘಟನೆಯಲ್ಲ. ಪ್ರತೀ ಮೊಹರಂ ತಿಂಗಳು ಬಂದಾಗ ಅವರ ನೆನಪು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಸೂಫಿ ಸಂತರಲ್ಲದೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರೂ ಸಹ ಯಾವುದೇ ಜಾತಿಯ ಭೇದವಿಲ್ಲದೆ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ)ನ್ನು ಬಹಳ ವ್ಯಥೆಯ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.]

ಸಆದ್ ಸೈನ್ಯ ಪಡಾವುಗಳತ್ತ ನುಸುಳುತ್ತದೆ. ಹೆಂಗಸರನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿ ಪಡಾವುಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಇಡಲಾಗುತ್ತದೆ. “ದಯವಿಟ್ಟು ನಮ್ಮನ್ನು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರು(ರ) ಕೊಲೆಗೊಂಡ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.” ಅಮರ ಯೋಧನನ್ನು ನೋಡಿ ಸಕೀನಾ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಾಳೆ. ತಂದೆಯ ಶರೀರವನ್ನು ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಕೆಲ ಜನರು ಆಕೆಯನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೂ ತಂದೆಯ ಶರೀರವನ್ನು ಬಿಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಉಮರ್ ಇಬ್ನ್ ಸಆದ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಶರೀರವನ್ನು ಎಳೆಯುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆಗ 10 ಕುದುರೆ ಸವಾರರು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಎದೆ ಭೂವಿಗೆ ತಾಕುವಂತೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಕುಟುಂಬದ ಎಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯರ ತಲೆಗಳನ್ನು ಶರೀರದಿಂದ ಬೇರೆ ಮಾಡಿ ಉದ್ದನೆಯ ಭರ್ಜಿಗಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಕೂಫಾ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಲು ಕಳುಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ತಲೆಯನ್ನು ಕ್ರೂರಿ ಜಿಯಾದ್ ಮುಂದೆ ಹಾಜರು ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ತಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ರಾತ್ರಿ ಒಂದು ಚರ್ಚ್ ಬಳಿ ಪಡಾವುಗಳನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಚರ್ಚಿನ ಪಾದ್ರಿ ಶಬ್ದವನ್ನು ಕೇಳಿ ಹೊರಬರುತ್ತಾನೆ. ಯಾರು ನೀವು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೀರ? ಈ ತಲೆಗಳೆಲ್ಲ ಯಾರವು ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಆ ತಲೆಗಳು ಪ್ರವಾದಿ ಮುಹಮ್ಮದ್(ಸ) ಮನೆತನದವರದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆತ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಯಾರ ಶಿರ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ಹುಸೇನ್‍ರವರದು(ರ) ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಈ ಶಿರವನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡಿ ನಾಳೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ದೀನಾರಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ, ಬೆಳಗಿನವರೆಗೂ ಈ ಶಿರವನ್ನು ನಾನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪುನಃ ಬೇಡುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಆ ಜನ ಒಂದು ರಾತ್ರಿಗಾಗಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಶಿರವನ್ನು ಪಾದ್ರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆ ಪಾದ್ರಿ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಶಿರವನ್ನು ಸುಗಂಧದ ನೀರಿನಿಂದ ತೊಳೆದು ಶುದ್ಧ ಮಾಡಿ ಇಡೀ ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರವಾದಿವರ್ಯರು ಮುದ್ದಾಡಿದ ಈ ಮುಖಕ್ಕೆ ಈ ಜನ ಇಷ್ಟು ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಹಿಂಸಿಸಿದ್ದಾರಲ್ಲಾ ಎಂದು ಕೊರಗುತ್ತಾನೆ. ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಲೇ ಆ ಮುಖಕ್ಕೆ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು ಸಕಲ ಮರ್ಯಾದೆಗಳಿಂದ ಶಿರವನ್ನು ಆ ಕ್ರೂರಜನರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ.

ಮೊಹರಂ ತಿಂಗಳ 10ನೇ ದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಶಿರವನ್ನು ಕ್ರೂರಿ ಜಿಯಾದ್‍ನ ಮುಂದೆ ಹಾಜರು ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಶಿರದ ಅವಮಾನ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಸಹೋದರಿ ಜೈನಬ್(ರ) ಕೂಫಾ ಜನರಿಗೆ ನೀವು ನಂಬಿಕೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿಯೇ? ಎಂದು ಗೋಳಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಕುಟುಂಬದ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಕರ್ಬಾಲಾದಿಂದ ಕೂಫಾದವರೆಗೆ ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ, ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ, ಪರ್ದೆ ಇಲ್ಲದೆಯೇ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಲಾರದಂತೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಹ. ಜೈನುಲ್ ಆಬಿದೀನ್ ಸ್ಥಿತಿಯೂ ಸಹ ಚಿಂತಾಜನಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಕರ್ಬಲಾದಿಂದ ಕೂಫಾ, ಕೂಫಾದಿಂದ ಡಮಾಸ್ಕಸ್(ಸಿರಿಯಾ)ಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ ಯಜೀದ್‍ನ ದುರಾಡಳಿತದ ಬಗ್ಗೆ ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಸಹೋದರಿ ಜೈನಬ್(ರ) ಮತ್ತು ಉಮ್ಮೆ ಕುಲ್ಸುಂ ಹಾಗೂ ಮಗ ಹ. ಜೈನುಲ್ ಆಬಿದೀನ್‍ರವರು(ರ) ಜನರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಾರೆ. [ಮಗು ಸಕೀನಾ ತಂದೆಯ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ ತೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.]

ಒಂದು ವರ್ಷ ಜೈಲುವಾಸ ಮುಗಿಸಿ ಮದೀನಾ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾರೆ. ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಹೋರಾಟದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ(ರ) 8 ವರ್ಷದ ಸುಪುತ್ರ ಜೈನುಲ್ ಆಬಿದೀನ್(ರ) ನಗುವುದನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಮದೀನಾದಲ್ಲಿ ಪರರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ತನ್ನ ಕುಟುಂಬದ ನೆನಪು ಅವರಿಗೆ ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ತನ್ನ 57ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ವಿಧಿವಶರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಹ. ಇಮಾಮ್ ಜೈನುಲ್ ಆಬಿದೀನ್(ರ) ತೀರಿದ ನಂತರ ಅವರ ಒಂಟೆ ಅವರ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟು ಅಳತೊಡಗಿತು. ಆಗ ಹ. ಇಮಾಮ್ ಬಾಖಿರ್‍ರವರು(ರ) ಅದನ್ನು ದೂರ ಸರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಆದರೂ ಅದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಜರುಗಲಿಲ್ಲ. ಹ. ಬಾಖಿರ್ ಹೇಳಿದರು “ಇವಳು (ಒಂಟೆ) ಈ ಸ್ಥಳದಲ್ಲೇ ಪ್ರಾಣ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ.” ಆ ಒಂಟೆ ಹಾಗೆಯೇ ಅದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟಿತು. (ಮಸಾಲಿಕು ಸ್ಸಾಲಿಕೀನ್ ಗಿoಟ. 1 Pಚಿge 207)

ಹ.ಹುಸೇನ್ ರವರ(ರ) ಬಗ್ಗೆ ಇತರರ ಹೇಳಿಕೆಗಳು

ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿ

“ಶೋಷಣೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿಯೂ ಜಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಾಧಿಸುವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾನು ಹುಸೇನ್‍ರವರಿಂದ ಕಲಿತೆ.”

ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಕೂರ್

“ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಸತ್ಯ ಕಾಪಾಡಲು ಸೈನ್ಯ ಮತ್ತು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳು ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನರಂತೆ ಪ್ರಾಣಗಳನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದರೆ ಜಯ ಸಾಧಿಸಬಹುದು.”

ಸರೋಜಿನಿ ನಾಯ್ಡು

“ನಾನು ಮುಸಲ್ಮಾನರಿಗೆ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಕೋರುತ್ತೇನೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ಹುಸೇನ್‍ರಂತಹ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿ ಜನ್ಮ ತಾಳಿದರು. ಅವರನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಾಜದವರೂ ಗೌರವಿಸುತ್ತಾರೆ.”

ಡಾ| ರಾಜೇಂದ್ರ ಪ್ರಸಾದ್

“ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರ ತ್ಯಾಗ ಕೇವಲ ಒಂದು ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ದೇಶಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಲ್ಲ. ಅದು ಇಡೀ ಮಾನವ ಕುಲಕ್ಕೆ ಬಾಂಧವ್ಯವಾಗಿದೆ.”

ಸ್ವಾಮಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು

“ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಂ ಹೆಸರು ಹೇಳಲು ಒಬ್ಬರೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಸ್ಲಾಂ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಉಳಿದಿರಲು ಹುಸೇನ್‍ರವರ ತ್ಯಾಗವೇ ಕಾರಣ.”

ಪಂಡಿತ್ ಜವಹರಲಾಲ ನೆಹರು

ಇಮಾಮ್ ಹುಸೇನ್‍ರವರ ತ್ಯಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಪಂಗಡ ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯದವರಿಗೆ ಒಂದು ಸನ್ಮಾರ್ಗದ ಉದಾಹರಣೆ.”

ಥಾಮಸ್ ಕಾರ್‍ಲೈಲ್ (ಸ್ಕಾಟಿಷ್ ಚರಿತ್ರೆಕಾರ)

ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಅಸತ್ಯದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸೈನ್ಯ ದೊಡ್ಡದು ಅಥವಾ ಚಿಕ್ಕದು ಎಂಬುದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ದೇವರಲ್ಲಿ ಹುಸೇನ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂಗಡಿಗರಿಗೆ ಅಪಾರವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು. ಇದೇ ನಮಗೆ ಕರ್ಬಾಲಾದ ಶೋಕಮಯ ಘಟನೆಯಿಂದ ಸಿಗುವ ಪಾಠ. ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಿದ್ದರೂ ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಗೆಲುವು ನನ್ನನ್ನು ಚಕಿತಗೊಳಿಸಿತು.

ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಗಿಬ್ಬನ್ (ಆಂಗ್ಲ ಚರಿತ್ರಕಾರ)

“ಅಂತಹ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅಂತಹ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ, ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಶೋಕ ಮರೆತು ಸಾವಿನ ಸನ್ನಿವೇಶ ಎಂತಹ ಓದುಗನಲ್ಲೂ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.” (ಖಿhe ಆeಛಿಟiಟಿe ಚಿಟಿಜ ಈಚಿಟಟ oಜಿ ಣhe ಖomಚಿಟಿ ಇmಠಿiಡಿe, ಐoಟಿಜoಟಿ, 1911 , ಗಿoಟume 5, P. 391)

ಚಾಲ್ರ್ಸ್ ಡಿಕೆನ್ಸ್, ಆನ್‍ಟೋಯಿನ್ ಬಾರ, ಡಾ| ಕೆ. ಶೆಲ್ಡ್‍ರೇಕ್, ಇಗ್ಲಾಜ್ ಗೋಲ್ಡ್‍ಜಿಹರ್, ಎಡ್ವಾರ್ಡ್ ಜಿ. ಬ್ರೌನ್, ಸರ್.ವಿಲ್ಯಂ ಮುಯಿರ್, ರೆನಾಲ್ಡ್ ಅಲೈನ್ ನಿಕೊಲ್‍ಸನ್- ಮುಂತಾದ ಪ್ರಪಂಚದ ಮಹಾನ್ ಬರಹಗಾರರು ಮತ್ತು ಚಿಂತಕರು ಹ. ಹುಸೇನ್‍ರವರ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಳವಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ಡಾ| ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್

“ಹುಸೇನ್ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು 1,300 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಆದರೂ ಅವರ ಆತ್ಮ ಇಂದಿಗೂ ಜನರ ಹೃದಯಗಳನ್ನು ಆಳುತ್ತಿದೆ.”

-Zabiulla Khan

ತಾಜಾ ತರಕಾರಿ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿಕಾರಕ…?

ಆರೋಗ್ಯವೇ ಭಾಗ್ಯ – ಈ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುವುದುಂಟು. ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿರಲು ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. “ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಿ. ಒಳ್ಳೆಯ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ” ನಮ್ಮ ಹಿತೈಷಿಗಳಿಂದ ಈ ಉಪದೇಶ ನಮ್ಮ ಕಿವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಹಸಿರು ತರಕಾರಿ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯದು. ಇದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವ ವಿಷಯ. ಅದೇ ತರಕಾರಿ ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಾನಿ ಉಂಟು ಮಾಡಬಹುದು..!  ಕೆಲ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ತರಕಾರಿ, ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ತರುವ ಮುನ್ನ ಅದಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣದ ಲೇಪನವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ತರಕಾರಿಯನ್ನು ಬಣ್ಣದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿ ತಾಜಾ ತರಕಾರಿಯಂತೆ ಕಾಣುವ ಹಾಗೆ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.  ಆ ಬಣ್ಣದ ನೀರು ವಿಷಕಾರಕ. ತಕ್ಷಣ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಗೋಚರವಾಗದೇ ಹೋದರೂ ದೀರ್ಘಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಬುನಾದಿಯಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳುಂಟು. ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ದಿನನಿತ್ಯ ಉಪಯೋಗಿಸುವಂತಹ ತರಕಾರಿ ಹಣ್ಣುಹಂಪಲು ವಿಷಕಾರಿಯಾಗಿ ಹೋದರೆ ದೇಶದ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗಿ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿನಂತಿ ದಯವಿಟ್ಟು ನಂಬಿಕೆದ್ರೋಹ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಸ್ವಸ್ಥ ದೇಶ ಕಟ್ಟಲು ಸ್ವಸ್ಥ ಆಹಾರ ಒದಗಿಸಿ. ತಿನ್ನುವ ಯಾವುದೇ ಆಹಾರವಿರಲಿ ಕಲಬೆರಿಕೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಇದು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ನಾಗರಿಕನ ಕರ್ತವ್ಯ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಧರ್ಮವೂ ಹೌದು.

Zabiulla Khan

ಡೆಕ್ಕನ್ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ಮೆಡಿಕಲ್ ಸೈನ್ಸ್ (ಡಿಸಿಎಂಎಸ್) ಭಾರತದ ಹೈದರಾಬಾದ್‌/ತೆಲಂಗಾಣದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜುಯಾಗಿದ್ದು, ಎಂಬಿಬಿಎಸ್, ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ / ಡಿಪ್ಲೊಮಾ ಮತ್ತು ಸೂಪರ್‌ಸ್ಪೆಷಾಲಿಟಿ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 150 ಎಂಬಿಬಿಎಸ್ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸುತ್ತದೆ.

ಈ ಕಾಲೇಜು 2016-17ನೇ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವರ್ಷದಿಂದ ವಾರಂಗಲ್‌ನ ಕೆಎನ್‌ಆರ್ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಸಂಯೋಜಿತವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಈ ಹಿಂದೆ ವಿಜಯವಾಡದ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಡಾ. ಎನ್. ಟಿ. ಆರ್. ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಸಂಯೋಜಿತವಾಗಿತ್ತು. ಮೆಡಿಕಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಆದೇಶದಂತೆ ಎಂಬಿಬಿಎಸ್ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಾಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವು ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ ಪಠ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ. ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ವಿಧಿ 30 (1) ರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನೀಡಲಾಗಿರುವ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸದೆ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಅನ್ವಯವಾಗುವಂತಹ ನಿಯಮಗಳು, ನಿಯಂತ್ರಣ ಅಥವಾ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಣೆ ಗಮನಿಸುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ 30 (1) ನೇ ವಿಧಿಯಡಿಯಲ್ಲಿ “ಡೆಕ್ಕನ್ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ಮೆಡಿಕಲ್ ಸೈನ್ಸಸ್” ಅನ್ನು ದಾರ್-ಉಸ್-ಸಲಾಮ್ ಎಜುಕೇಷನಲ್ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಎಂಬ ಮುಸ್ಲಿಂ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ, ದಾರ್-ಉಸ್-ಸಲಾಮ್ ಎಜುಕೇಷನಲ್ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಸ್ವಾಯತ್ತ ಸಂಸ್ಥೆ. ಕಾಲೇಜನ್ನು ಮುಖ್ಯ ಆಡಳಿತಾಧಿಕಾರಿ ಡಾ. (ಕರ್ನಲ್) ಜಿ.ಕೆ.ಎನ್.ಪ್ರಸಾದ್ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಡಾ. ಅಶ್ಫಾಕ್ ಹಸನ್ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರು. ದಾರ್ -ಉಸ್-ಸಲಾಮ್ ಎಜುಕೇಷನಲ್ ಟ್ರಸ್ಟ್ (ಡಿಇಟಿ) ಅನ್ನು 1974 ರಲ್ಲಿ ದಿವಂಗತ ಸುಲ್ತಾನ್ ಸಲಾಹುದ್ದೀನ್ ಒವೈಸಿ (ಭಾರತದ ಮಾಜಿ ಸಂಸತ್ ಸದಸ್ಯ) ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವ-ಹಣಕಾಸು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಸಂಸ್ಥೆಯಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು. ದಿವಂಗತ ಸುಲ್ತಾನ್ ಸಲಾಹುದ್ದೀನ್ ಒವೈಸಿ ಅವರ ಮರಣದ ನಂತರ ಈ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಈಗ ಅಸದುದ್ದೀನ್ ಒವೈಸಿ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿದೆ.

ಅಂದಿನ ಹೈದರಾಬಾದಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದವರಲ್ಲಿ ಖಾನ್ ಅಬ್ದುಲ್ ಲತೀಫ್ ಖಾನ್ ಸಹ ಒಬ್ಬರು. ತಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು. “ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾ? ಡೆಕ್ಕನ್ ಕಾಲೇಜ್ ದಿಲೀಪ್ ಸಾಬ್ ಗೆ ಚಿರಋಣಿ. ಎನ್ ಟಿ ಆರ್ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾದ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿದರು. ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಮೆಡಿಕಲ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ನಿಂದಲೂ ಸಹ ಇನ್ನೂ ಮೆಡಿಕಲ್ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನುಮತಿ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಮೆಡಿಕಲ್ ಕಾಲೇಜಿನ ಕನಸು ನುಚ್ಚುನೂರಾಗಿ ಹೋಯಿತು. ಈ ವಿಷಯ ಯೂಸುಫ್ ಭಾಯಿಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರು ಮುಂಬೈಯಿಂದ ತಕ್ಷಣ ಹೈದರಾಬಾದಿಗೆ ಬಂದರು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎನ್ಟಿಆರ್ ರವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೋದರು. ದಿಲೀಪ್ ಸಾಹೇಬರನ್ನು ಕಂಡು ಎನ್ಟಿಆರ್ ದಿಗ್ಬ್ರಮೆ ಗೊಂಡರು. ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಯಿತು. ಮುಂಬೈಯಿಂದ ಇಷ್ಟು ದೂರ ಬರಲು ಕಾರಣ ಕೇಳಿದಾಗ, ದಿಲೀಪ್ ಸಾಬ್ ಹೇಳಿದರು – ದಯವಿಟ್ಟು ಡೆಕ್ಕನ್ ಕಾಲೇಜ್ ರದ್ಧತಿಯನ್ನು ಮರುಪರಿಶೀಲಿಸಬೇಕು. ಆಗ ಎನ್ಟಿಆರ್ ತನ್ನ ಪಿಎ ಅವರನ್ನು ಕರೆದು ತಕ್ಷಣವೇ ಕಾಲೇಜು ಜಾರಿಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡಿದರು.

ಅಲ್ಲಿ ಓದಿ ವೈದ್ಯರಾಗಿರುವ, ವೈದ್ಯರಾಗುತ್ತಿರುವ ಭಾರತದ ಪ್ರಜೆಗಳು ಎಂದಿಗೂ ದಿಲೀಪ್ ಸಾಹೇಬರ ಈ ಋಣವನ್ನು ಮರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತ. ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಗಲಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಅವರು ಮಾಡಿರುವ ಪುಣ್ಯದ ಕೆಲಸಗಳು ಸದಾ ಅಮರವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ನಾನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಕೆಲವು ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

Zabiulla Khan

20 ರೂಪಾಯಿ ಡಾಕ್ಟರ್ ‌….!

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಧ. ಒಂದು ಮಾನಸಿಕ ಇನ್ನೊಂದು ಶಾರೀರಿಕ. ಎರಡಕ್ಕೂ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಸಂಬಂಧ ಉಂಟು. ನಿಪುಣ ವೈದ್ಯರು ರೋಗಿಯನ್ನು ನೋಡಿ, ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ಮಾತನಾಡಿದಾಕ್ಷಣ ರೋಗಿಯ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಬಲ್ಲರು. ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಮಾ‌ತ್ರೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವೈದ್ಯರ ಭರವಸೆಯ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಧ ಖಾಯಿಲೆಯನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಿಬಿಡುತ್ತವೆ. ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು, ಕೆಲವು ಕ್ಲಿನಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯರು ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕಾದು ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾರೆ. ರೋಗಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದು ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಕಾಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಏನಿರಬಹುದು? ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆ ವೈದ್ಯರ ಕೈಗುಣ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಅದು ನಿಜವೇ ಆದರೂ ಅವರ ಇನ್ನೊಂದು ಅಂತರಾತ್ಮದ ಮಾನಸಿಕ ಗುಣ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದುವೇ ಅವರ ನೀಯತ್ತು. ನನ್ನ ಬಳಿ ಬರುವ ರೋಗಿಗಳು ಶೀಘ್ರ ಗುಣಮುಖರಾಗಲಿ ಎಂಬ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಮನೋಭಾವ. ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ರೋಗಿಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳದೆ ಇರುತ್ತದೆಯೇ? ಮತ್ತೆ ಕೆಲ ವೈದ್ಯರ ನಿಯ್ಶತ್ತು ಹೇಗಿರುತ್ತದೆಂದರೆ, ರೋಗಿಗಳು ಪುನಹ ಪುನಹ ನನ್ನ ಬಳಿ ಬರಬೇಕು. ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಗುಣಮುಖರಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ದುಡ್ಡು ಹೋಯಿತಲ್ಲವೇ.! ಅವರವರ ನಿಯ್ಶತ್ತು ಅವರವರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು.

ಈ ಕರೋನಾ ಕರಾಳ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಂಡ ಹಾಗೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ವೈದ್ಯರು ತನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಒತ್ತೆ ಇಟ್ಟು ರೋಗಿಗಳ ಪ್ರಾಣ ಕಾಪಾಡಿರುವುದುಂಟು. ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹಣ ಸಹ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿರುವುದುಂಟು. ನಾನಾ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರೋಗಿಗಳ ಮತ್ತು ಅವರ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿರುವುದುಂಟು. ಹಗಲಿರುಳು ಎನ್ನದೆ ಸಮಾಜ ಸೇವೆ ಮಾಡಿರುವ ನಿದರ್ಶನಗಳು ನಾವು ಕೇಳಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ನೋಡಿದ್ದೇವೆ. ಎಷ್ಟೋ ಸಂಸಾರಗಳಿಗೆ ಬೆಳಕಾದರು. ಎಷ್ಟೋ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಬ್ಬಲಿಯಾಗುವುದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿದರು. ಎಷ್ಟೋ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ವಿಧವೆಯಾಗುವುದರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿದರು.. ದೇವರು ಅಂತಹ ವೈದ್ಯರ ನಿರಪೇಕ್ಷ ಸೇವೆಯನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಎರಡು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅವರಿಗೆ ತಕ್ಕ ಉಡುಗೊರೆ ದೊರಕಲಿ. ಅವರ ಜೀವನ ಸಂತೋಷದ ಸಾಗರವಾಗಲಿ.

ಇನ್ನೊಂದು ವೈದ್ಯರ ತಂಡ ಉಂಟು. ಅವರದು ಮನಸ್ಸಲ್ಲ, ಕಲ್ಲು. ಮಾತುಗಳಲ್ಲೇ ರೋಗಿಗಳನ್ನು ಅವರ ಕುಟುಂಬಸ್ಥರನ್ನು ಕೊಂದುಬಿಡುವರು. ವೈದ್ಯವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ಹಣ ಲೂಟಿ ಮಾಡುವ ಒಂದು ಸಾಧನ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ನಾವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದು ಬೇಡ. ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಅವರಿಂದ ನೊಂದಿದೆಯೋ ಅವರ ತಬ್ಬಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಶಾಪವೇ ಸಾಕು.

ಹಣ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ, ಓದಿ ವೈದ್ಯರ ಪದವಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ವೈದ್ಯರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ…..!

ಕ್ಲಿನಿಕ್ ಗಳು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಬ್ಗಳು ದುಬಾರಿಯಾಗಿ ಹೋಗಿವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ಲಿನಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ತಲಾ ೧೦೦ ರೂಗಳಿಂದ ೪೫೦ ರೂಗಳ ತನಕ ಶುಲ್ಕ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ದಾರಿ ನೋಡಿದರೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ಮನೆ ಹತ್ತಿರದ ವೈದ್ಯರ ಬಳಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

.ಪ್ರತಿ ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಮಸೀದಿ ಮತ್ತು ಮಂದಿರಗಳಿವೆ. ನೂರಾರು ಜನರು ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ಬರುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾ ದೇಣಿಗೆ ನೀಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ದೇಣಿಗೆ ಹಣದಿಂದ ಪ್ರತಿ ಮಂದಿರ ಮಸೀದಿ ಅಥವಾ ಚರ್ಚುಗಳ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಗೆ, ಬಡಬಗ್ಗರಿಗೆ ಒಂದು ಕ್ಲಿನಿಕ್ ಅನ್ನು ನಡೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ? ಉಚಿತವಾಗಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಡಿ. ತಲಾ 20 ರೂಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ. ವೈದ್ಯರ ಸಂಬಳ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ಆಗಬಹುದು. ಮಸೀದಿ ಮಂದಿರದ ಕಮಿಟಿಗಳು ಅದನ್ನು ಪಾವತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ? ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿ ನೋಡಿ. ಎಷ್ಟೋ ಬಡ ಬಗ್ಗರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಆಗುತ್ತದೆ. ಈಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿದರೆ ಬಡತನ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಸರ್ಕಾರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಕ್ಲಿನಿಕ್ ಗಳು ಎಷ್ಟಿದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಜನಸಂದಣಿಗೆ ಸಾಲದು. ನಾವೇ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಪರಿಹಾರ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡರೆ ಒಳಿತು.

Zabiulla Khan

ಜೊತೆಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಗುವ ಬುನಾದಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಬೇಕು

ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಕರೊನಾದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರಿಗೂ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಪ್ರಪಂಚ ಇನ್ನೂ ಯಾವ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತದೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಮಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಮಾನವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೊಸ ಅನುಭವ. 15 ತಿಂಗಳು ನೋಡುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಾ ಹಾಗೆಯೇ ಕಳೆದುಹೋಯಿತು. ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದೆ – ನಿನಗೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವುದು ಇಷ್ಟವೋ ಅಥವಾ ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಇಷ್ಟವೋ? ಅವಳ ಉತ್ತರ – ನನಗೆ ಶಾಲೆಯೇ ಇಷ್ಟ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಸಮಸ್ಯೆ. ನಮ್ಮ ಟೀಚರ್ ಮುಂದಿದ್ದರೆ ಕಲಿಯುವ ಪಾಠವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಪಾಠಿಗಳ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು, ಕ್ಯಾಂಟೀನಿಗೆ ಹೋಗಬಹುದು, ಈಜುಕೊಳಕ್ಕೆ ಜಿಗಿಯಬಹುದು, ಯೋಗ ಮಾಡಬಹುದು, ವಿವಿಧ ಆಟಗಳನ್ನು ಆಡಬಹುದು, ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬಹುದು, ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಊಟ ಮಾಡಬಹುದು, ವಾರ್ಷಿಕ ಸಮಾರಂಭಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಬಹುದು. ನನಗೆ ಅವಳ ಉತ್ತರ ನಿಜ ಅನಿಸಿತು. ಏಕೆಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಹೇಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂಬುವುದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. ಪ್ರತಿ ದಿನ ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಅಭಿರುಚಿ ಇಲ್ಲ. ಏನೋ ಕಾಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಲ್ಯಾಪ್ಟಾಪ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಕ್ಲಾಸ್ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅವಳ ಧ್ಯಾನ ಎಲ್ಲೋ ಇರುತ್ತದೆ. ಟಿವಿ ಮತ್ತು ಮೊಬೈಲ್ ಗೇಮ್ ಗಳಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಗುಲಾಮರಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಳ್ಳಿ ಮಕ್ಕಳಿಗಾದರೂ ಅಂಗಳಗಳಲ್ಲಿ, ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುವ ಮುಕ್ತ ವಾತಾವರಣ ಉಂಟು. ಆದರೆ ಪಟ್ಟಣದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ಮನೆಯೇ ಎಲ್ಲ. ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿದ ವಾತಾವರಣ. ಹಿರಿಯರೇ ಮಾನಸಿಕ ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಚಿಟ್ಟೆಯಂತೆ ಹಾರಾಡುವ ಮಕ್ಕಳ ಮಾನಸಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಏನಾಗಬಹುದು. ಮನೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಹೋದರೆ ಕಾಯಿಲೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಯ. ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಬೇಜಾರು. ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಹೊರಬರುವುದು ಹೇಗೆ? ಶಾಲಾ ಮಂಡಳಿಗಳು ಮಕ್ಕಳ ಮನೋಬಲ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಸಮತೋಲನ ಕಾಪಾಡಲು ಮನೋವೈದ್ಯರ ಜೊತೆ ಚರ್ಚಿಸಿ ಹೊಸ ಹೊಸ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಆನ್ಲೈನ್ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ತಲುಪಿಸಬೇಕು. ಪೋಷಕರು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಯಾವ ರೀತಿ ವರ್ತಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಮಾನಸಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಡಬೇಕು. ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಾಸುಗಳು ಆಕರ್ಷಕ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡಾಗಬೇಕು. ಪೋಷಕರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ಭವಿಷ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಜೊತೆಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಗುವ ಬುನಾದಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಬೇಕು. ಹೊಸ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನಿದೆ. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಮನೆಯಗಳಲ್ಲಿ ಐಸಿಯು ವಾರ್ಡ್ಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಲಿಲ್ಲವೇ? ಆನ್ಲೈನ್ ಕನ್ಸಲ್ಟೇಶನ್, ಆನ್ಲೈನ್ ಶಾಪಿಂಗ್, ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಿನಿಕ್, ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಾಸ್,ಆನ್ಲೈನ್ ಮನಿ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಫರ್, ಆನ್ಲೈನ್ ಹೆಲ್ತ್ ಕ್ಲೈಮ್ ಇತ್ಯಾದಿ. ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಇನ್ನೂ ಅದೆಷ್ಟು ಸಿಹಿ-ಕಹಿ ದಿನಗಳು ಕಾದಿವೆಯೋ…! ನಾವು ಬದುಕುಳಿದರೆ ಕಾದು ನೋಡೋಣ.

ಜಬೀವುಲ್ಲಾ ಖಾನ್

ಭರವಸೆಯೇ ಜೀವನ

ಜಗತ್ತು ನಡೆದುಕೊಂಡು,ಜನ ಕಷ್ಟ-ಸುಖ ದೊಂದಿಗೆ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದರು, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದರೆ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಜನರ ಕೋಟಿ-ಕೋಟಿ ಸವಾಲುಗಳು, ಕೆಲವರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗದ ಚಿಂತೆ, ಕೆಲವರಿಗೆ ಮದುವೆ, ಮಕ್ಕಳು, ಶಿಕ್ಷಣ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಹೀಗೂ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಇತಿಹಾಸ ಹಿಂದೆ ಕಾಣದ ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟದರಲ್ಲಿ ಕೆಟ್ಟದಾದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ವೈರಸ್ 2019 ರಲ್ಲಿ ವುಹಾನ್ನಿಂದ ಬಂದ ವೈರಸ್ ಈಗ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದವರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ವೈರಸ್ ಕಥೆ ಹಳೆಯದಾದರೂ ಅದರಿಂದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದಿನ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಮಾನಸಿಕ ಯಾತನೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಹೊಸದು. ಇವತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನಾನು ನಿಭಾಯಿಸಬಲ್ಲೆ ಎಂಬ ಯೋಚನೆ ಬಂದರೆ, ನಂತರದ ಕ್ಷಣವೇ ನಾನು ಸೋತು ಹೋದೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆ, ನನಗೆ ನನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಏನು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಧೋರಣೆ ಒಂದು ಕಡೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಏನಾದರೂ ಆದೀತೆ ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು ಎಂಬ ವ್ಯಥೆಯು ಕೂಡ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಡೀ ದಿನ ಮಡದಿ, ಮಕ್ಕಳು, ಗಂಡ ವಾರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಕಾಲಕಳೆಯಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಂತೋಷ ಪ್ರಸ್ತುತ ಯಾವಾಗ ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಅಂದರೆ ಸ್ಕೂಲ್, ಕಾಲೇಜು, ಕಚೇರಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಕಾತುರ. ಮಾನಸಿಕ ತೊಳಲಾಟ ಒಂದೇ ಎರಡೇ. ನಾವು ಈಗಿರುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಿ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಈ ತೊಳಲಾಟದಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತಿರುವ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಮಾನಸಿಕ ಯಾತನೆಗೆ ಪರಿಹಾರಗಳು ಹಲವು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷಣವನ್ನು ಮಧುರವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ, ಹಿರಿಯರಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಹಾಯುತ್ತಿದೆಯೋ ಅದರ ಪರಿಧಿಯ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಂಚ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಯಾಕೆಂದರೆ ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವಷ್ಟು ಸುಖ ಸಂತೋಷ ಪಡೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ರೀತಿ ಕೆಲವು ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಬದಲಾವಣೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಾವು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಮಾನಸಿಕ ಶತ್ರು ಅಂದರೆ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ದೂರ ಇಡಬಹುದು.
ಯಾಕೆಂದರೆ ಭರವಸೆಯೇ ಜೀವನ

ನೆಮ್ಮದಿಗಾಗಿ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳು

1. ಆತ್ಮಸ್ಥೈರ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು
2. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಬಲ್ಲ ಎಂಬ ಧೋರಣೆ
3. ಫೋನ್ ಮೂಲಕ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಜೊತೆ ಸಂಭಾಷಣೆ
4. ಮುಕ್ತವಾದ ಮಾತುಗಳು
5. ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಕಳೆಯುವುದು
6. ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದು
7. ರುಚಿಕರ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯಕರ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ತಿನ್ನುವುದು
8. ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು
9. ನಾಳಿನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಬಿಡದಿರುವುದು
10. ನಗುವುದು ನಗಿಸುವುದು.

ಸೀಮಾ ಕೌಸರ್
ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು

ನಾಲ್ಕು ದಿನದ ಬದುಕು

ಲಾಕ್ ಡೌನ್ ಮತ್ತು ಅನ್ಲಾಕ್ ಡೌನುಗಳಲ್ಲಿ ಜನರ ಶಾಂತಿ ಲಾಕ್ ಆಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಯೋಚಿಸುವುದು ಏನೆಂದರೆ, ನೌಕರಿ ಮಾಡುವವರ ಜೀವನವೇ ಉತ್ತಮ. ತಿಂಗಳು ಬಂದರೆ ಸಂಬಳ ಎಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಮಳೆಯಿರಲಿ ಬಿಸಿಲಿರಲಿ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಕತ್ರಿ ಬೀಳುವುದಿಲ್ಲ.

ನೌಕರಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಪರದಾಡುತ್ತಿರುವವರ ವ್ಯಥೆ ಒಮ್ಮೆ ಆಲಿಸಿದಾಗ, ಅವರ ಕಷ್ಟ ಏನೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುಬಹುದು. ವ್ಯಾಪರಿಗಳಿಗಾದರೂ ಏನೋ ಒಂದು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುವ ಕಲೆ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕೇವಲ ನೌಕರಿಯ ಮೇಲೆಯೇ ಅವಲಂಬಿತರಾದವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನಂತರ ಯಾವ ರೀತಿ ಬದುಕಬೇಕು ಎಂಬ ಕಲೆ ಗೊತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೊರಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಸುರಿಸಿ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬದುಕುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ವರ್ಷಗಳೇ ಉರುಳಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ.

ಆಫೀಸುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು ಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡ ತಾಳಲಾರದೆ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳ ಜೀವನವೇ ಉತ್ತಮ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳಿಗೆ ಯಾವ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಕಾಟವೂ ಇರಲ್ಲ, ಯಾವ ತಂಟೆ ತಕರಾರು ಇರಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದುಂಟು.

ಆಫೀಸುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಕೇಳಿ – ಹೇಗಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನ? ಕಡಲೆಕಾಯಿ ಮಾರುವವನಿಗಾದರೂ ನೆಮ್ಮದಿ ಇರಬಹುದು ಆದರೆ ನಮಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಅನ್ನುವ ಪದದ ಅರ್ಥವೇ ಮರೆತುಹೋಗಿದೆ ಸ್ವಾಮಿ. ಈ ಲಾಕ್ಡೌನಿನಲ್ಲಿ ವರ್ಕ್ ಫ್ರಮ್ ಹೋಮ್ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗಿನಿಂದ ಕತ್ತೆಗಳ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದುಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಲಾಗಿನ್ ಲಾಗ್ ಔಟುಗಳಿಗೆ ಸಮಯದ ಕಟ್ಟಲೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರತಿದಿನ ಮೀಟಿಂಗುಗಳು, ಟಾರ್ಗೆಟ್ಟು, ಟ್ಯಾಟೂ, ಕ್ವಾಲಿಟಿ, ನೂರೆಂಟು ರಗಳೆಗಳು. ಮಾನಸಿಕ ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆ. ಹೇಳುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ವಾಟ್ಸಪ್ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ಭಯ ಆಗುತ್ತದೆ. ಮೆಸೇಜುಗಳ ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಫೋನ್ ಸ್ವಿಚ್ ಆಫ್ ಮಾಡುವ ಹಾಗೂ ಇಲ್ಲ. ಭಾನುವಾರವೂ ಕಾಲ್ಗಳ ಭರಾಟೆ. ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಸಾಯಂಕಾಲದವರೆಗೂ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಕಣ್ಣು ಗುಡ್ಡೆಗಳು ಆಚೆ ಬರುವುದೊಂದೇ ಬಾಕಿ. ಬೆನ್ನು ನೋವಿನ ವಿಷಯ ಕೇಳಲೇ ಬೇಡಿ.

ಐದು ಬೆರಳುಗಳು ಹೇಗೆ ಸಮನಾಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೆಯೇ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನ ಪ್ರತಿಭೆ, ಯೋಗ್ಯತೆ, ತಿಳುವಳಿಕೆ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ನೌಕರರು ತೆಂಡೂಲ್ಕರನೇ ಆಗಿರಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆ. ಜ್ವರ ಬಂದಿದೆ ಎಂದರೂ, ಸರಿ. ಅರ್ಧ ದಿನ ರೆಸ್ಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಂತರ ಕೆಲಸ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ನೆಂಟರು ಯಾರಾದರೂ ತೀರಿಹೋಗಿ, ರಜಾ ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವರು ಸೋಮವಾರವೇ ಸಾಯಬೇಕೇ, ನಾವು ಕಷ್ಟಮರುಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯತ್ವದ ಕಗ್ಗೊಲೆಯು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ನೌಕರಿ ಮಾಡಲೇಬೇಕು. ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ. ಸಾಲದ ಹೊರೆ, ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆ, ಶಾಲೆಯ ಫೀಜು ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ನಿಸ್ಸಹಾಯಕ ಗುಲಾಮರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಿವೆ.

ಯಾವುದೇ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೇ ಆಗಿರಲಿ ಕಂಪನಿಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಬಯಸುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ ಆ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಶ್ರಮ ಪಡುತ್ತಿರುವ ನೌಕರರ ಮನಃ ಶಾಂತಿಯ ಕಗ್ಗೊಲೆ ಮಾಡಬಾರದು. ಎಲ್ಲಾ ನೌಕರರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಬಯಸುವುದು ತಪ್ಪು. ಮೀಟಿಂಗುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ತಪ್ಪಿಗೆ ಎಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ಕಿರುಚಾಡಿ ಬೈಯುವುದು ಸಹ ಮಾನವೀಯತೆ ಅಲ್ಲ. ನೌಕರರಿಗೆ ಮೋಟಿವೇಟ್ ಮಾಡುವ ಬದಲು ಬೇರೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಡಿ ಮೋಟಿವೇಟ್ ಮಾಡುವುದು ಒಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಗುಣವಲ್ಲ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ರಾಮ ಒಂದು ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಕೃಷ್ಣ ಅದನ್ನೇ ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸಲು ಎರಡು ಗಂಟೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಚುರುಕು ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯವಂತರು? ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ ರಾಮ. ಹೌದಾ? ರಾಮ ನೇರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಗುರಿ ತಲುಪಿದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ಕೃಷ್ಣ ಹಳ್ಳ ದಿಣ್ಣೆಗಳ ದಾರಿಯಿಂದ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬಂದ. ಈಗ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ – ಕೃಷ್ಣ. ರಾಮನಿಗೆ 45 ವರ್ಷ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ 25 ವರ್ಷ. ಈಗ ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ – ರಾಮ. ಕೃಷ್ಣನ ತೂಕ 105 ಕೆ.ಜಿ. ರಾಮನ ತೂಕ 67 ಕೆ.ಜಿ. ಎಂದು ಗೊತ್ತಾದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನೇ ಉತ್ತಮ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಇಬ್ಬರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಂತೆ, ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳು ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಕೆಲಸವೂ ಅಷ್ಟೇ, ಕೆಲಸಗಾರರು ಅಷ್ಟೇ, ಜೀವನದ ತಿರುಳು ಇಷ್ಟೇ. ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟಂತೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಜನರನ್ನು ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ಅದರಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ಸರಿಯಾದ ನ್ಯಾಯ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಒಂದು ಗುಣ ಇರುತ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಾರರಲ್ಲಿ ಆ ಗುಣ ಗುರುತಿಸಿ, ಪ್ರಶಂಸಿಸಿ, ಬೆಳೆಯಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುವುದು ಉತ್ತಮ. ಅವರನ್ನು ಬೇರೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೀಳರಿಮೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿ ಮಾನಸಿಕ ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆ ಕೊಡುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಕರುಣೆ ತೋರಿಸಲು ಕಂಪನಿಗಳು ಚಾರಿಟಿ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಗಳಲ್ಲ. ನಿಜ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಬದುಕುವುದು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಗೇಣು ಬಟ್ಟೆಗಾಗಿ. ಅದು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ, ಅದು ಜೀವನವೇ ಅಲ್ಲ, ಕಾಟಾಚಾರದ ಬದುಕು. ಅದೂ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕು ದಿನದ ಬದುಕು ಆದರೆ ಆ ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಕಳೆಯಲು ವರ್ಷಗಳೇ ಉರುಳಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ.

ZABIULLA KHAN

ನಂಬಿಕೆಯೇ ಬದುಕು

ಒಬ್ಬ ರಾಜನಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಕಷ್ಟ ಎದುರಾಯಿತು. ಆತ ಹಣ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡಲು ತನ್ನ ನೌಕರರನ್ನು ಕೆಲಸದಿಂದ ವಜಾ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. ಆ ರಾತ್ರಿ ಆತನಿಗೆ ಒಂದು ಕನಸು ಬಿತ್ತು. ಅರಮನೆ ಮುಂದೆ ಎತ್ತಿನ ಬಂಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಜನರು ದಿನಸಿ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾಜ ಜನರಿಗೆ ಕೇಳಿದ – ಏನಿದು, ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧತೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಜನರು ಹೇಳಿದರು – ನೀವು ನೌಕರರಿಗೆ ಕೆಲಸದಿಂದ ವಜಾ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೀರಿ. ನಾವು ಅವರ ನಸೀಬಿನ ಅನ್ನವನ್ನು ಅವರ ಜೊತೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಗತರಾಗುತ್ತಾರೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ರಾಜ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡ. ಕನಸಿನ ಅರ್ಥವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು, ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದ. ಯಾರಿಗೂ ಕೆಲಸದಿಂದ ತೆಗೆಯಲಿಲ್ಲ.

ನಾವು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ, ನಾವೇ ಅವರ ಜೀವನದ ಮಾಲೀಕರು ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಸದಾ ಮುಳುಗಿರುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಆಸ್ತಿ ಅಂತಸ್ತು, ನಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯಿಂದ, ಶ್ರಮದಿಂದ ಸಂಪಾದಿಸಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಅಹಂ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಸಾವು ಬದುಕು, ಆಸ್ತಿ ಅಂತಸ್ತು, ಮದುವೆ ಮತ್ತು ಕೆಲಸ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಕರೋನ ಮಹಾಮಾರಿ ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹೇಲುತ್ತಿದ್ದರೂ ನಾವು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೆಲವರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣವಿದ್ದರೂ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಆ ರೀತಿ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿದೆ. ಮಾನವ ಸಮಯದ ಗೊಂಬೆ. ಆ ಗೊಂಬೆಯ ಚಾಟಿ ಒಂದು ಶಕ್ತಿಯ ಬಳಿಯಿದೆ. ನಾಸ್ತಿಕರು ಅದನ್ನು ನಂಬಲಿ ಅಥವಾ ನಂಬದಿರಲಿ ಕಾಲ ಮಾತ್ರ ನಿಲ್ಲಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೇ ಸಾಕ್ಷಿ. ಎಲ್ಲಾ ಸೂಪರ್ ಪವರ್ ದೇಶಗಳು ಸೇರಿ ಒಂದು ವೈರಸ್ ನಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಲು ಪರದಾಡುತ್ತಿವೆ. ದೇವರು ಒಬ್ಬನೇ, ಅವನೇ ದಾರಿದೀಪ. ಮನುಷ್ಯ ಇನ್ನೇನು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯ. ನಂಬಿಕೆಯೇ ಬದುಕು.

ಜಬೀವುಲ್ಲಾ ಖಾನ್